03 September

Vannacht ging de wekker veel te vroeg. Om 2u ‘s nachts wakker worden met al een beetje slaap gebrek is geen pretje, maar de rede was leuk.

We gaan naar Tenerife. Wout sliep nog even door, dus ik leegde ik prullenbakken, haalde de vaatwasser leeg en dat soort taakjes terwijl Casper de auto in pakte.

Het werd tijd om Wout wakker te maken. Hij sliep nog even door tot ik zijn luier ging verschonen. Kleding ging aan en hij kreeg nog even de borst tot hij in de auto werd gezet. Het duurde de halve rit tot hij weer sliep, maar huilde niet.

De auto werd op lang parkeren gezet en met de bus gingen we naar de terminal. De rij voor het inchecken en bagage was lang, maar ging wel vlot.

De vrouw van de incheck balie liep met ons mee naar de speciale bagage omdat Caspers fiets niet op de band word gegooid. We kregen een mini sneak preview achter de deuren bij Schiphol. Er was een monteur net klaar toen we de fiets brachten en hij merkte op dat onze kinderwagen te groot was om mee te nemen door security, dus liepen we terug om ook een label voor de kinderwagen te printen.

De kinderwagen in de reistas en Wout op de arm mee naar de douane. We waren de draagzak thuis vergeten en baalde daar even kort van.

Bij de douane werd ik eerst gescand, nam Wout daarna van Casper over zodat hij door de scanner kon. Wout werd gefouilleerd.

Uiteraard werden onze tassen eruit gehaald omdat er poedermelk in zat, maar dat mochten we meenemen.

Ruim op tijd zaten we te wachten. Casper en ik wisselde af wie Wout vast had. We ontbeten de broodjes die ik vooraf had gemaakt. Casper had om een half stokbrood gevraagd, maar niet verteld wat hij erop wou.

We hadden nog wat dingen in de koelkast liggen, zoals roomkaas en eieren die op moesten. Bij de supermarkt had ik de overige ingrediënten gehaald. De broodjes die ik had gemaakt waren: 1/4 stokbrood bacon-ei of 1/4 stokbrood roomkaas, kipfilet met ei. De tweede was super lekker.

We eten momenteel even niet vegetarisch meer voor Wout. Borstvoeding vraagt veel van een lichaam, daarna mag Wout zelf kiezen of hij vegetarisch/veganistisch wilt eten. Zo’n dieet zorgt er alleen wel voor dat je af en toe iets vaker bonen of andere dingen moet eten. Dat is aan een klein kind moeilijk uit te leggen.

Tijdens deze vlucht waren er veel baby’s en kleine kinderen of misschien komt dat door de bestemming. De weersvoorspelling voor Tenerife is elke dag zon en 30 graden. Heerlijk zwembad weer. Tijdens het warmste moment van de dag is het prima om je terug te trekken naar het airco gekoelde huisje voor een dutje.

Casper en ik zijn van plan om deze week er een hele relaxte week van te maken. Om beurten dutjes doen, beetje bij het zwembad relaxen, fietsen, wandelen, hardlopen en natuurlijk lekker eten, la Fuelta volgen… Hoe lang gaan we? Een week, dus we gaan het nog druk hebben.

In het vliegtuig ging het soepel. Wout heeft geen enkele keer gehuild tijdens de vlucht. Tijdens het opstijgen en landen zat Wout aan de borst. Hij had speciale baby oordoppen op tegen het geluid. Tijdens het verschonen van zijn luier had hij deze af gedaan, maar ik merkte dat het wel fijn was om mee in slaap te vallen. Anders waren er net iets te veel prikkels.

De vlucht was even lang als naar New York vliegen, bijna 5u (4u45 minuten om precies te zijn). Alleen was er in dit vliegtuig geen beeldscherm, moest er voor ieder drankje betaald worden. Ik was blij dat ik vooraf een podcast had gedownload. Zo kon ik luisteren terwijl ik Wout vermaakte. Het was redelijk krap. Mijn favoriete plek in het vliegtuig is bij het raam, maar misschien moet ik dat met baby veranderen in middelste stoel met Casper bij het gangpad (of beide aan het gangpad).

Normaal gesproken ga ik bijna niet uit m’n stoel, maar nu moest ik een aantal keer vragen of Casper iets uit de tas voor ons wilde pakken. Voor de terugweg weet ik beter wat we nodig hebben en zal het soepeler gaan. Hopelijk ook omdat ik dan beter ingepakt heb.

Op de luchthaven vroeg ik in het Spaans waar we Caspers fiets konden ophalen en de vrouw vond het fantastisch dat ik dat deed, omdat het duidelijk te merken is dat ik niet vloeiend spreek. Ze sprak rustig en vertelde dat ik de trap af moest.

Trots nam ik Casper en Wout mee. De fiets en de kar kwamen al gauw. Wout kon weet in de waren en vlot stonden we buiten. De AirTags die we overal hebben, maakt het leuk om te volgen waar alles is.

Casper wou met de bus, we kochten twee kaartjes en ik vroeg of de man de deur voor de kinderwagen wou openen. Hij deed dat en toen ik in wilde stappen met Casper sloot hij de deur snel weer. De fietstas mocht niet mee.

Dan maar met een taxi. De taxi was goedkoper dan de twee buskaartjes. We werden netjes afgezet bij de receptie. Wout zat de rit op mijn schoot, want we hadden geen autostoeltje. Gelukkig reed de chauffeur rustig (mogelijk om deze reden).

Het huisje is GROOT. Voor een vakantiehuisje een grote keuken met vriezer, oven en wasmachine (geen vaatwasser). Twee badkamers met wc, 2 slaapkamers, boven nog een kamer met een bureau. Een woonkamer met bank, twee relaxstoelen en eettafel. Het tuintje heeft ook een eettafel en 2 zonnebedjes.

Het enige nadeel was dat we geen stroom of water hadden. Casper zetten snel z’n fiets in elkaar om even langs de receptie te gaan. Hij stond voor een dichte deur ivm de siësta. We konden gelukkig wel bellen en er werd ons verteld dat de man die het baby bedje kwam brengen ook zou zorgen voor stroom en water. Bij de put voor het huis moesten er twee schakelaars worden omgezet.

Casper liet de leidingen even doorlopen terwijl ik opzocht dat we het kraanwater kunnen drinken, maar dat het wel anders smaakt door het ontzilting proces.

Ondertussen was ik heel erg moe. Weinig slaap, hard werken in het vliegtuig en nog herstellende van een paar dagen ziek zijn, waarbij ik nog wel voor Wout moest zorgen. Wat het extra lastig maakte was dat Casper tegelijkertijd ziek was, maar wel bleef doorwerken.

We liepen naar de supermarkt met elkaar en haalde de eerste lading eten en drinken. We hadden de kar en 1 rugzak mee, dus moesten selectief zijn. Luiers, fruit, water (voor als we een poedermelk flesje willen maken), cola, ontbijt en pizza.

Ik had enorme dorst gekregen, dus we hadden ook twee flesjes limonade gekocht om direct op te drinken. Gelukkig was dat super dorstlessend. We dronken het in 1 teug leeg.

Casper droog de rugzak en watermeloen terwijl ik met de kar liep. We moesten heuvel af naar het huisje, dus het is duidelijk wie de zwaardere taak had.

Casper wou graag fietsen. We hadden afgesproken dat hij met Wout zou fietsen, maar onderweg van de supermarkt terug naar het huisje bedacht ik dat een eerste ritje op een nieuwe plek beter gaat zonder kar. Even verkennen wat de beste route is, hoe het verkeer reageert op fietsers etcetera, dus ondanks dat ik verschrikkelijk moe was letten ik op Wout. Ik was ‘s middags al in slaap gevallen tijdens de borstvoeding, maar met Casper op de fiets mocht dat niet gebeuren. Wout kan dan van de stoel vallen.

Samen met Wout hebben we op het kleed gespeeld. Het kleed is door m’n moeder gemaakt en super voor dit soort vakanties. We hebben even op bed gelegen voor een zijwaartse voeding (minder erg als ik dan in slaap val, want Wout ligt midden op bed en kan niet over mij heen rollen).

Casper zou een uurtje fietsen, dus zetten ik de oven alvast aan. Ik twijfelde om zijn pizza er alvast in te doen, maar durfde het niet aan voor het geval dat hij vertraagd was. De mijne zat er een minuut in toen Casper binnen stapte. Ik at en Casper zat met Wout. Met nog twee stukken te gaan wisselde we om. Ik at en speelde met Wout op het kleed. Ondertussen stond de podcast van Trailrunning café op. De eerste aflevering.

Casper ging douchen terwijl ik Wout voedde. Daarna mocht ik naar bed. Wout sliep en liet ik achter bij Casper. Al gauw werd hij wakker en speelde met Casper. We hadden afgesproken dat ik een half uur tot een uur mocht slapen zonder gestoord te worden. Het was heerlijk. Casper kwam met Wout ook naar bed. Nog steeds was ik moe, dus stelde voor om Wout in ons bed tussen ons in te laten slapen. Dekens weg en met z’n drieën in bed vielen we gauw in slaap.

4 September 

‘s Ochtends ging om half 7 Caspers wekker. Ik vroeg of hij Wout even kon nemen zodat ik kon uitslapen. De mannen gingen in de woonkamer spelen en kwamen na een tijdje weer terug omdat Wout aangaf dat hij moe was. Terug met z’n drieën in bed. Wout heeft even gedronken en zo’n 20 minuten geslapen. Nu was het mijn beurt om eruit te gaan.

Voor de Garmin liefhebbers, mijn slaapscore was 85, het hoogste sinds Wout geboren is. Later kwam ik erachter dat Casper een score van 93 had.

Ik speelde met Wout en maakte koffie. Rond half 9 maakte ik Casper wakker met Wout. Casper was blij dat er al koffie was gezet. Hij schonk het in en zetten de twee relaxstoelen buiten. Een eettafel stoel werd naast mij gezet als tafeltje.

Casper regelde het ontbijt en het hapje voor Wout. De kleine meneer heeft zelfs even in de kinderstoel gezeten.

Casper en ik bespraken onze plannen voor de dag: zwemmen, fietsen, boodschappen.

Aangezien ik helemaal weer uitgerust ben, kon Casper solo fietsen. Anders had hij Wout meegenomen en kon ik slapen.

Om 11u vertrok Casper voor zijn ritje. Hij zorgde dat ik drinken en een snack had. De voorbereidingen voor de lunch waren gedaan, moest het alleen nog even bij elkaar gooien. Hij ging fietsen en ik de blog bij werken met een slapende Wout op mijn schoot. Ik keek hoe de schaduw langzaam kleiner werd in de tuin en hoe het stipje van Caspers tracker zich verplaatste over zijn route heen. Op de tracker kan ik ook zien hoe Casper bezig was aan een beklimming.

Wout werd na ruim een uur wakker. Buiten was het ondertussen al flink opgewarmd, dus verhuisde ik ons naar binnen. Terwijl we op Casper wachtte heb ik met Wout gespeeld en gegeten. Om 14u was Casper terug.

Nadat Casper had gegeten en gedoucht gingen we naar het zwembad. Het huisje staat tussen twee zwembaden in. Een kleine en een grotere. We gingen naar de kleine.

Het was leeg, één Brits meisje in het water. Er was nagenoeg geen schaduw bij het zwembad. Er stond 1 palmboom bij de waterrand waar wij onze spullen legde. We gingen het water in en vonden het een beetje koud voor Wout. Hij kon er dus niet te lang in. Hij vond het spelen in het water wel heel leuk. Daarna ging ik met Wout in de schaduw zitten terwijl Casper nog even in het water bleef. Later wisselde we om. Vanuit het water probeerde we Wout te entertainen.

Terug bij het huisje spoelde we het zwembad water af en vertrokken naar de supermarkt. Gister konden we niet alles meenemen en we hebben nog eten voor vanavond nodig.

We haalde een verse kant-en-klare maaltijd met zalm, groentes en rijst. Flessen water, stokbrood en cola ging ook mee. We namen nog tzatziki mee om paprika reepjes in te dopen en het belangrijkste: mango waterijs.

Op de terugweg stopte een taxi naast ons of we een lift wouden. We bedankten ervoor, want voordat wij met wagen en al erin zouden zitten zouden we er lopend al zijn geweest.

Terug bij het huisje sliep Wout in de wagen, dus gingen wij heel snel eten. Zo vaak kunnen we niet beide met twee handen eten. We keken ondertussen Lilo en Stitch. Tijdens de film kwam Wout erbij zitten. We willen niet dat hij tv kijkt op deze leeftijd, dus was ik half hem aan het entertainen en half aan het kijken.

Casper keek ook maar half, omdat hij verschrikkelijk veel last van zijn kies had. Hij zat op de bank met bevroren bosbessen tegen zijn wang. De dag voor de vakantie kreeg hij last en ik had gezegd dat hij meteen naar de tandarts moest, maar Casper zei dat dat niet kon ivm dingen op het werk. Nu zei hij dat hij naar mij had moeten luisteren. Hij zocht op internet een tandarts hier in de buurt op om morgenochtend heen te gaan.

Casper gaf aan niet te kunnen helpen vannacht wegens de pijn, dus sliep ik met Wout tegen mij aan in bed. Casper zorgde wel dat ik water had, legde een dekentje over me heen zodra ik het koud had en zetten de airco aan of uit.

5 september 

We gingen er op tijd uit, want Casper wou bij openingstijd bij de tandarts zijn. Hij hield me op de hoogte van wat er allemaal gebeurde. Ik zetten koffie klaar, maar wachtte op Casper voordat ik de percolator op de keramische plaat zetten.

Bij de tandarts hadden ze foto’s gemaakt en antibiotica met pijnstillers voorgeschreven aan Casper. Ze konden niks anders doen omdat we er maar een weekje zijn, dus Casper mag thuis zich verheugen op een tandarts afspraak.

Op de terugweg stopte Casper bij de pharmacy om zijn medicatie op te halen en even bij de supermarkt. Casper verwende me door een vers geperst sapje mee te nemen en wat lekkers voor bij de koffie.

Na het ontbijt besloten we bij de boulevard te lunchen. Het was een kleine 3 kilometer lopen, heuvel af. Langs de golfbaan en een drukkere weg. Het liep niet vervelend.

We liepen de boulevard langs en bekeken de tentjes om uiteindelijk er een te kiezen. We kozen voor een plekje waar ze hamburgers hadden. We zaten in de schaduw maar het was verschrikkelijk warm. Wout zweette ook, en we probeerde hem een beetje te koelen met het ijs uit ons glas.

Op de terugweg lieten we het gaas van de kar open, zodat er meer wind in kon. Wel deden we het zonnedoek dicht zodat hij in de schaduw zat.

De groep van Trailrunning had veel vertraging opgelopen op Schiphol. Ze zouden om 10.10 landen, maar het was zo vertraagd, dat het vliegtuig toen pas begon aan de vlucht.

Mijn verwachting is de komende dagen de bergen in te gaan en ik ben niet super met wagenziekte, dus maakte Casper en ik op de terugweg nog een stop bij de pharmacy om wagenziekte pilletjes te kopen.

Terug bij het huisje besloten we nog een duik te nemen in het zwembad. Deze keer bleven we langer met Wout in het water. Hij vond het leuk. Spetterde zelf ook nog een beetje.

Terug bij het huisje ging iedereen om beurten douchen. Ik sprong er als eerst onder. Casper ging samen met Wout erna, waarna ik Wout overnam om af te drogen, aankleden etc.

We gingen de Vuelta kijken terwijl we wachtte tot de hele groep van Trailrunning er was. Lotte, Sam en Daphne kwamen even langs ons huisje. Wij hebben het enige huisje met airco en oven hoorde we van hun.

Voor onze gewoontes, heel erg laat gingen we eten. Wout proberen we tussen 19 en 20 op bed te krijgen. We reden met elkaar naar de boulevard waar we vandaag ook hadden geluncht. We gingen bij een restaurant eten waar er vele opties waren. Casper ging voor een pizza en ik een pasta carbonara.

Wout heeft nog even bij Lotte gezeten, maar gaf aan dat hij moe was. Het lukte hem niet om in slaap te vallen. Daarom werd Wout tussen Casper en mij over gegooid. Paar happen voor mij, paar happen voor Casper. Bij het toetje had Casper een taartje en ik ijs, daarom ging Casper even lopen met Wout terwijl ik m’n ijsje at. Met een slapende Wout kwam hij terug. Chris trakteerde de hele groep. Casper en ik besloten de terug weg te wandelen in plaats van met de auto mee te gaan.

Terug bij het huisje doken we snel het bed in.

6 september 

Ondanks dat we gister, met Wout op schoot, in de auto erbij paste. Besloten Casper en ik toch een eigen auto te huren.

We gingen vandaag niet mee met de groep naar het hoogste punt van het eiland. Wout mag niet naar die hoogte.

Na het ontbijt bij het huisje liepen Casper, Wout en ik naar de auto verhuur. De eerste was dicht, degene die open was had hele slechte review. Daarna waren er vele dicht, maar op Google vonden we er eentje die open was op zaterdag met 3,5 sterren.

We kregen een Volkswagen golf mee met een autostoel mee.

De autostoel was vervelend in vergelijking met de autostoel die we thuis hebben. Gelukkig zo dan andersom.

We reden meteen de berg el Teide op. We gingen zo hoog mogelijk met de auto, ook meteen het maximale wat we met Wout mogen. Het plan was om te stoppen bij Vilaflor, maar het café wat Casper had gezien was dicht. Toch stopte we, omdat Wout hard huilde. Ik deed hem aan de borst en hij werd rustig. Helaas was dit een voorbode voor een groot gedeelte van de rit. Hij huilde veel en we stopte vaak.

Het landschap op de Teide veranderde geregeld. We reden door een open naaldbos. Hier reden ook quads op de weg. Een van de quads vloog uit de bocht en belanden bijna op onze motorkap met z’n kind. Gelukkig kan Casper goed rijden en zag hij de per ongelukken spookrijder aankomen.

We stopte bij een (gratis) museum, over de laatste man die op de Teide woonde. Dit was bij een lava veld. We bekeken het museum (2 kleine ruimtes) en liepen een stukje heen en weer over het lava veld.

We waren bijna bij de hoogste parkeerplaats waar we wouden eten, toen Wout in slaap viel.

Casper keerde de auto en we reden naar beneden, helemaal naar het strand.

De plek heette Playa de las Americas, het strand van Amerika. Het was een Jersey shore 2.0.

Het tentje waar we gingen eten was wel top. Ze hadden er vele gezonde opties. Het was een hip tentje met granola bowl’s en wraps. Duidelijk iets wat ik zou uitkiezen. We namen beide een protein wrap. Een wrap met couscous, guacamole, tomaten en kip.

We liepen met een klein ommetje langs het strand terug naar de auto. We hadden het er over dat we Tenerife veel te druk vinden en dat terwijl we in het laag seizoen er zijn. Parkeren is tot nu toe elke keer een uitdaging geweest. Nu staat Spanje daar ook wel bekend om.

Terug bij het huisje deden we rustig aan. Iedereen ging onder de douche en we zorgde dat we klaar stonden om ergens te gaan eten. Er was een nieuw dorp uitgekozen om daar ter plekke te zoeken naar een restaurant. Het parkeren was weer drama, maar we vonden 3 plekjes op een gravel veld.

In het dorp was er een feest bezig. Er waren kermis attracties en vele mensen stonden bij het water kijkend hoe de boten voorbij kwamen. We vonden een pizzeria met een hele vrolijke vriendelijke ober-vrouw. Ik regelde de tafel in het Spaans. Waarna de vrouw aan de groep vroeg of we Spaans spaken waarop iedereen nee antwoordde, maar ik m’n hand op sta “sí”. Vrolijk “mijn grote vriendin” uit riep en naar mijn kant van de tafel rende. We bestelde drinken en pizza’s. We hebben een heerlijke gezellige maaltijd gehad.

Na het eten haalde we nog een ijsje en liepen rustig terug naar de auto. Waar we hadden geparkeerd was een DRAMA geworden. Overal auto’s, in de bocht, andere auto’s blokkerend, op het enige goede stuk weg. Casper en ik bespraken of we terug zouden lopen en morgen de auto zouden gaan halen of dat we wel de auto zouden pakken. Casper liep met een groepje naar de andere kant van de parkeerplaats om te kijken of daar nog een afrit was.

Nee, we moesten door de grote kuilen heen. Chris had de hoogste auto en ging eerst. Hij sjeesde naar beneden. Een van zijn wielen kwam van de grond en kan me niet voorstellen dat het comfortabel was.

Sam ging daarna en deed het al een stuk voorzichtiger. Hij luisterde naar de aanwijzingen van de mannen, ook bij hem kwam er een wiel van de grond. Casper en ik keken met Daphne toe. Casper besloot toch ook te gaan (uiteraard zonder Wout en mij in de auto, daarmee is de auto ook hoger).

Casper deed het het beste van alle auto’s en hield alle wielen aan de grond. Voorzichtig iets meer naar links, naar rechts luisterde hij hoe Sebas, Robert, Onno en Lotte hem door de kuilen heen loodsen.

Onze plekjes waren meteen overgenomen door de volgende.

De hele groep verdeelde zich weer over de auto’s en we reden terug. Tijd om te gaan slapen.

7 September 

Het was een korte nacht en ik voelde me erg moe. Wout was ook vaak gekomen waardoor ik nog minder slaap had. We hadden om 8u afgesproken met de groep, dus om 7u vroeg ik om een kwartiertje ongestoorde slaap. Casper gaf me een half uur. Hij maakte samen met Wout koffie.

We verzamelde in het huisje van Chris, Onno, Sebas en Robert. De maakte een keuze over bij elk ontbijt tentje we gingen eten en reden er met elkaar heen. Het was een tentje bij het strand waar we over 3 tafels verspreid neer streken. We mochten de tafels niet verplaatsen, dus Casper, Wout en ik zaten samen.

Ik bestelde een full English breakfast terwijl Casper voor de maxi yoghurt ging. Nog een vruchten smoothie erbij en een slechte kop koffie en ons ontbijt was compleet.

Met een gevulde maag vertrokken we naar het noorden van het eiland. Dit is een bebost stuk wat ons deed denken aan de bossen rondom Tulum Mexico. De reden in een file omhoog en zochten een parkeerplaats. Niks te vinden. We reden allemaal op eigen navigatie erheen, dus op de berg was het even verzamelen zodat we achter elkaar reden opzoek naar een parkeerplek.

We reden naar een café waar we konden parkeren en er werd snel een nieuwe route gemaakt.

Er verdeelde ons in drie groepen. Onno en Robert deden een lange hardloop afstand. Chris, Lotte en Daphne 10km hardlopen en de wandelgroep van Sam, Sebas, Casper, Wout en ik.

Casper en ik zijn de draagzak vergeten thuis in Nederland, dus moesten we Wout in onze armen dragen. Hier schrijf ik mooi we, maar het is uiteraard Casper die de hele route Wout droeg.

Met z’n vijven gingen we naar beneden. De afdaling ging vlot. Ik vond het spannend dat we een hele route Wout moesten dragen dus ik had in m’n hoofd dat we misschien eerder moesten omdraaien. Casper bracht rust en zei dat het goed zou komen.

We lieten Sam en Sebas samen verder lopen, want Wout had honger en we konden niet beloven dat we de hele route zouden doen.

Beneden in het dal konden we water vullen, maar dat was niet nodig. We hadden 1,5L mee. We waren ondertussen al 3x gestopt voor borstvoeding en insmeren.

We begonnen aan de klim met een paar technische stukken. Ik zei tegen Casper dat hij alleen dingen omhoog moest gaan die hij ook af durfde en andersom, maar Casper heeft een verschrikkelijk goed evenwicht.

We appte de groep dat ze niet op ons hoefde te wachten aan het eind, want we gingen de hele route doen en met Wout nemen we vaker pauze.

Sam en Sebas raadde het af, omdat het na de fontein technisch werd. Daar waren we al voorbij. Zij zagen ons lopen toen ik onze locatie deelde.

We klommen verder en ik zweette 4x door mijn shirt heen. Dat terwijl Casper Wout had en ik de veel lichtere rugzak. Omhoog en omhoog. We gingen het bos weer in en liepen de lichte mist in. Dat was een stuk koeler, maar nog steeds warm.

Daphne, Lotte en Chris kwamen we tegen. Zij ging naar beneden terwijl wij omhoog gingen. We kletste kort en gingen door.

Het was een leuke mooie route. Toen we over de berg kam liepen was er geen uitzicht omdat we tussen de wolken liepen.

Wout was eindelijk in slaap gevallen aan de borst en slapend verhuisd naar Caspers armen. Hij heeft zo een half uurtje geslapen. Casper moest extra voorzichtig lopen en kon niet van houding wisselen.

We kregen een appje dat de route verderop geblokkeerd was en dat we op een bepaald punt anders moesten lopen. Sebas en Sam waren een gedeelte terug op de route gelopen. Op 6km moesten we onze route aanpassen.

Nadat ze dat hadden gestuurd hoorde ze Wout. We kwamen de bocht om en konden de laatste kilometer met elkaar lopen.

We waren als eerste terug en liepen het café in. We zagen een grote tafel en gingen zitten. We werden weg gestuurd door de gastvrouw omdat we dus bij de deur moesten wachten tot zij een tafel voor ons uit koos. Ik zei dat we een tafel voor 9 personen wouden en ze schoof andere tafels bij elkaar hiervoor. De door ons uitgekozen tafel bleef leeg zo lang wij er zaten.

De gastvrouw sprak na genoeg geen Engels en was niet super bereid om langzamer te praten. Ze gaf me een bak Spaans waarna ik mijn mening aanpaste tot ik spreek geen woord Spaans. Het menu ging aan de muur en was alleen in het Spaans.

Chris, Lotte en Daphne kwamen erbij. We zorgde dat iedereen drinken had en wouden bestellen. Met heel erg veel moeite vertaalde we een gedeelte van het menu.

Met half Engels, als Spaans en veel handen en voeten werk bestelde we 3 borden patat en kip-kroketten voor de tafel. Onno en Robert kwamen aan en we bestelde drinken voor hun. De gast vrouw rende elke keer weg zodra ze een woord begreep van wat we wouden hebben. We hebben haar 5x moeten roepen om een 7up, cola etc. Ik bestelde nog een 7up voor mezelf en voordat ik een cola voor Casper kon bestellen was ze al weer weg. Casper en ik deelde mijn 7UP. Het was lachwekkend hoe het ging. Het eten was niet super, maar wel een leuke ervaring.

We reden terug naar de huisjes en iedereen ging weer onder de douche. Zweet en zonnebrand eraf spoelen. Deze keer ging ik met Wout douchen en dat vond Wout leuk. Alleen laat hij dat met zijn hele lichaam merken. Ik moest mijn best doen om hem niet te laten vallen.

Ik had gevraagd of we iets eerder konden eten, dus verzamelde we deze keer om 19u. Naar de app groep had ik 2 opties gestuurd: burgers en Indiaas. We gingen voor curry’s. Alleen de plek die ik had gestuurd was weer bij Jersey shore, dus zocht ik snel eentje dichterbij. We moesten 10 minuten rijden.

Het was een gezellig restaurantje waar we buiten onder de palmbomen zaten. Een zeer uitgebreid menu. Samen met Daphne bekeek ik het Engelse menu. Voor mijn gevoel een uur later waren we eruit wat we wilde eten en wat we op tafel zetten om te delen.  Papadum, naan brood en ieder zijn eigen curry. Het eten was echt super goed. Helaas was mijn eerste keus niet mogelijk, dus moest ik een andere curry kiezen. In plaats van saag ging ik veilig voor Masala.

Het was een enorm gezellige avond. Alleen kwam het van vroeg naar bed gaan er niet van door het lekkere eten. Ik vroeg aan de ober of er morgen wel spinazie is voor de saag en hij zei van wel. Daphne, Casper en ik moeten morgen toch weer eten. Misschien dat we terug gaan.

Bij het huisje besproken Casper en ik wat ik wil dat er klaar stond voordat hij ging fietsen. Morgen gaat Casper een lange rit doen en ben ik de hele dag met Wout.

8 september 

Casper ging op tijd uit bed. Hij zetten voor mij van alles klaar. De percolator hoefde alleen nog op de keramische plaat, aan m’n bakje met kwark en fruit hoefde ik alleen nog granola erbij te doen. Luiers waren aangevuld. Perfect om in m’n eentje rustig op te starten met Wout. Casper kon met een gerust hart fietsen. Hij had een rondje van 165km gepland waarbij hij ook de Teide op ging.

Wout vond het prima om even op het kleed buiten te spelen terwijl ik m’n ontbijt at. We speelde daarna even samen tot hij het tijd vond voor een dutje en in m’n armen ging slapen.

Lotte appte met de vraag of iedereen zijn spullen in ons huisje mocht zetten. Ik zei dat dat kon en dat ik de deur zo openen nadat Wout wakker was geworden.

Na Wouts dutje kwam iedereen naar ons huisje. Overal werden tassen neer gezet. Ieder huisje bracht ook hun eten mee naar ons huisje. We kregen VEEL eten gedoneerd, terwijl we bijna niks nodig hadden. Casper en ik hadden perfect boodschappen gedaan waarbij we alleen misschien nog 1 bak kwark hadden moeten halen. Nu kregen we liters waren, meerdere biertjes (terwijl we beide niks kunnen drinken ivm antibiotica en borstvoeding), een hele watermeloen, ijsjes en nog veel meer.

Met de groep had plannen gemaakt om naar een stadje verderop te gaan. Ze namen mij en Wout mee op sleep touw. Ik pakte alle spullen terwijl Lotte Wout even vast hield en met elkaar liepen we naar de auto. Samen met Sam haalde ik de kar uit elkaar.

In het dorpje liepen we naar een ijszaak. Daphne ging hardlopen terwijl de rest en ik bij het tentje wat dronk en ijs at. Het was een heel rustig dorp. Na het afrekenen liepen we langs de zee een stukje tot Daphne klaar was met rennen.

Iedereen klom weer in de auto’s om terug te gaan, want Casper wat sneller klaar dan hij dacht. Zo hoefde hij maar 10 minuten te wachten tot we aankwamen.

In het huisje kletste we nog even met elkaar het laatste uur vol tot de groep moest vertrekken.

Daphne bleef nog 1 nachtje en kon bij ons blijven slapen omdat we 2 extra bedden hadden. Het was rustig zodra de groep weg was.

Casper en ik gingen met Wout zwemmen en Daphne nam even tijd voor zichzelf na een lang weekend met een groep.

Wout vindt het zwemmen steeds leuker worden. Blij sloeg hij in het water. Hij krijgt al een stuk meer vertrouwen dat we hem niet laten verdrinken in het water.

Terug bij het huisje maakte we ons klaar om uiteten te gaan. We gingen naar hetzelfde restaurant als gister, want nu zouden ze spinazie hebben.

De medewerkers van het Indiase restaurant herkende ons. Uiteraard koos ik de Saag. Casper nam de curry die ik gister had en Daphne koos iets nieuws. We deelde twee rijst en 1 naan brood. Vooraf uiteraard papadum en achteraf nog een toetje.

We kletste gezellig en zeiden dat het best fijn was om nu even met een kleinere groep te zijn. Wout vond dat ook, want tijdens de hoofdmaaltijd zat hij rustig te spelen in zijn wagen. Het was heel erg gezellig om zo met elkaar te eten.

Terug bij het huisje gingen we al gauw naar bed.

9 september 

Vandaag waren we op tijd wakker met een druk programma voor de boeg. Ik mocht even 10 minuten snoezen in bed terwijl Casper met Wout koffie zetten. Samen met Daphne ontbeten we in de tuin.

Casper ging tanken, Daphne afzetten op de luchthaven, de auto inleveren en pizza’s halen bij de supermarkt voor vanavond. Hij nam Wout mee zodat ik ondertussen zo veel mogelijk kon pakken en schoonmaken. Casper kwam terug toen ik net klaar was met het huisje vegen.

Casper gooide de boodschappen in de koelkast en pakte spullen voor ons lunch uitje terwijl ik Wout even aan de borst nam.

We gingen uit lunchen om onze vakantie af te sluiten. We liepen naar de boulevard waar we eerder deze week burgers hadden gegeten. We gingen weer bij dezelfde tent zitten. In de schaduw op de wind. Een heerlijke plek.

Wout wou deze keer maar kort in de kar zitten, dus halverwege Casper’s burger zat Wout op schoot. Ik at de mijne snel op en nam Wout over.

Wout vond het fantastisch om met het placemat te spelen.

Na het afrekenen liepen we weer terug. Casper ging al gauw fietsen zodra we terug waren. Ik ging Wout op bed voeden, zodat we samen in slaap konden vallen. Zo hebben we zo’n 20-30 minuten geslapen. Toen Casper terug was, ben ik nog met Wout in bed gelegen. Ik schreef mijn blog met 1 hand in een enigszins oncomfortabele houding en Casper haalde zijn fiets uit elkaar met de Vuelta op de achtergrond.

Wout werd wakker en zo kon ik nog net de finish zien.

We gingen naar het zwembad. Het waaide hard en was bewolkt. Het water was daardoor een stuk kouder dan andere dagen. Toch vond Wout het super leuk. Wout sloeg met zijn hand op het water en moest lachen als Casper weer bovenwater kwam. We hielden het deze keer kort zodat we Wout niet onderkoeld raakte.

Terug bij het huisje liepen we meteen door naar de douche. Casper stapte er met Wout onder en ik legde spullen klaar. Ik nam Wout over en Casper kreeg kort de tijd om zichzelf om te spoelen tot ik zijn plekje met Wout innam. Zodra Casper zich had afgedroogd ging hij Wout afdrogen en aankleden. Zo waren Wout en ik aardig tegelijk klaar.

Wout ging aan de borst en viel voor een lange tijd in slaap. Casper maakte het inpakken af. We kwamen er achter dat mijn camera van mijn mobiel kapot is gegaan ergens tussen het lunchen en nu. We aten de pizza’s en ik kon mijn hele blog uploaden.

Hij werd pas wakker toen we naar bed gingen.